Deklarata bombë: "Forcat Hapësinore në Amerikë kanë prova të manipulimeve të zgjedhjeve 2020!"

[Albo]

Pres. Trump përforcon pretendimet e Dr. Jan Halper-Hayes në rrjetin social Truth – sugjeron që Forca Hapësinore ka prova të mashtrimit në zgjedhjet e vitit 2020: “Trump e dinte se nëse ai paraqiste ndonjë nga provat herët, do të kishim një LUFTË CIVILE”


Photo: Chip Somodevilla/Getty Images

Në një postim të fundit në platformën e tij të mediave sociale, Truth Social, ish-presidenti Donald Trump vlerësoi analizën dhe komentet e bëra nga Dr. Jan Halper-Hayes gjatë një interviste të fundit.

Halper-Hayes, një ish-zëvendëspresidente globale e republikanëve jashtë Amerikës në Britaninë së Madhe, bëri bujë me deklaratat e saj gjatë një paraqitjeje në një emision lajmesh mëngjesi në Britani, Mëngjes me Stephen dhe Ellie, të enjten e kaluar.



Halper-Hayes kundërshtoi mendimin e përhapur se rasti i Trump bazohet vetëm në teoritë e konspiracionit politik, duke argumentuar se ka pyetje të rëndësishme në lidhje me integritetin e zgjedhjeve që kërkojnë vëmendje. Ajo më tej pretendoi se aktakuza aktuale i ka dhënë pa dashje Trump një platformë për të paraqitur rastin e tij dhe për të ekspozuar parregullsi të mundshme zgjedhore.

Gjatë intervistës, Halper-Hayes pretendoi se ishte pjesë e një Task Force të Departamentit të Mbrojtjes (DoD), duke pohuar se Forca Hapësinore kishte prova që vërtetonin natyrën mashtruese të zgjedhjeve të vitit 2020. Sigurisht, The Gateway Pundit as mund t'i konfirmojë dhe as t'i mohojë këto pretendime në këtë moment.

Sipas Halper-Hayes, Trump kishte zgjedhur të mos bënte publike prova të tilla më herët për të parandaluar trazirat civile, duke besuar se mund të çonte në një luftë civile.

“Unë mora pjesë në një grup pune në Departamentin e Mbrojtjes, dhe fakti është se ata kanë provat. Ata kanë provat. Dhe Trump e dinte se nëse ai prezantonte ndonjë nga provat më herët, do të kishim një luftë civile, se ai me të vërtetë ndjeu se njerëzit duhej të shihnin se sa keq mund të shkonte situata," tha Halper-Hayes.

“Shihni, puna është, mendoni për Edward Snowden dhe gjithë informacionin që ai kishte. Mendoni për faktin se ushtria jonë, Forca Hapësinore e Departamentit tonë të Mbrojtjes, nëse mendoni se nuk i kanë rezultatet reale të zgjedhjeve, atëherë po mashtroni veten”, tha Halper-Hayes.

Forca Hapësinore e Shteteve të Bashkuara (USSF ) është një degë e ushtrisë amerikane që u krijua nga administrata Trump. Krijimi i saj u miratua zyrtarisht me nënshkrimin e Aktit të Autorizimit të Mbrojtjes Kombëtare për vitin 2020 më 20 dhjetor 2019.

Misioni i saj është të organizojë, trajnojë dhe pajis forcat hapësinore në mënyrë që të mbrojë interesat e SHBA-së dhe aleatëve në hapësirë ​​dhe të sigurojë aftësi hapësinore për forcën e përbashkët.

Dr. Halper-Hayes u thellua më tej në Urdhrin Ekzekutiv 13848, miratuar nga Trump më 12 shtator 2018, duke argumentuar se ai ishte krijuar për të luftuar ndërhyrjen e huaj në zgjedhjet e SHBA, me fokus në zgjedhjet e 2020.

“Tani, më lejoni të them diçka për këto zgjedhje të 2020, është se Biden është presidenti legjitim, por ai është presidenti legjitim i asaj që tani është Korporata e falimentuar e SHBA dhe ky ishte një traktat i vitit 1871, " tha Halper-Hayes.

Traktati i 1871, i njohur gjithashtu si Traktati i Uashingtonit, ishte një marrëveshje midis Shteteve të Bashkuara dhe Mbretërisë së Bashkuar. Të dy kombet synonin të zgjidhnin mosmarrëveshjet që kishin mbetur që nga Lufta Civile Amerikane.

Ajo vazhdoi, “Epo, më 12 shtator 2018, Trump krijoi një urdhër ekzekutiv. Brenda kësaj, ai nënvizoi në zgjedhjet e ardhshme çdo lloj ndërhyrjeje të huaj apo të brendshme posaçërisht për zgjedhjet e vitit 2020. Pra, ne themi, nga e dinte ai se disa nga këto gjëra do të ndodhnin? Integriteti zgjedhor në të dyja anët e rrugës është i vështirë. Është vërtet e vështirë. Por ajo që ka bërë kjo është se i hapi derën Trumpit për të paraqitur rastin e tij.”

Halper-Hayes sugjeroi gjithashtu se Trump kishte sinjalizuar qëllimin e tij për të shpërbërë korporatën amerikane dhe për ta kthyer vendin në gjendjen e tij origjinale si Republikë gjatë një takimi me Mbretëreshën e Anglisë. Ajo pretendoi se kjo lëvizje çoi në një transferim të konsiderueshëm të arit nga Banka e Vatikanit.

Dr. Jan Halper-Hayes tha:

“Ata e tallën sepse supozuan se ai theu protokollin dhe ecte para mbretëreshës. Jo, nëse ktheheni dhe e shikoni, do të shihni se ai e pa atë. Ajo bëri një valë me dorën e saj. Ai vazhdoi, ajo bëri disa hapa, ai u ndal dhe priti që ajo të bashkohej.

“Kjo ishte një optikë për të na thënë se ai më pas do të falimentonte korporatën amerikane sepse ishte Vatikani, Kurora dhe SHBA-të që ishin pjesë e tyre që nga viti 1871. Dhe ne po ju jepnim dollarët e taksave. Ne po kthenim, harrojeni këtë Tea Party dhe pa taksa, pa përfaqësim, ju kishim borxh shumë para se na ndihmuat në luftën civile.

“Dhe kjo është ajo që Trump… ai i tha mbretëreshës, unë po i jap fund kësaj. Ne po e shpërndajmë këtë korporatë. Ne do të kthehemi në të qenit Republikë dhe të gjithë do të jemi të ndarë. Papa nuk ishte i lumtur. Ju duhet të gjeni një foto të tij duke vizituar Papën. U deshën 650 avionë për të hequr arin tonë nga Banka e Vatikanit.”

Drejtuesi i emisionit Stephen Dixon më pas u përgjigj: “Nuk jam shumë i lumtur për këtë, Jan, për të qenë plotësisht i sinqertë. Ne mund të bëjmë paratë tuaja në moment. Vazhdo të rrjedhë, them unë.”

Të dielën, Presidenti Donald Trump vlerësoi pretendimet e Dr. Jan Halper-Hayes në një postim të "Truth Social".

“Dr. Jan Halper-Hayes është fantastike. Të gjithë duhet të shikojnë intervistën e saj për mashtrimin zgjedhor me atë gazetarin e varfër që u shkatërrua prej saj. Faleminderit Don Jr. që publikuat këtë kryevepër për ta parë publikun. GJUETI SHTRIGASH!" ka shkruar Trump .




Pamja e ekranit: @realDonaldTrump/Truth Social

Ish-këshilltari i Sigurisë Kombëtare i Shteteve të Bashkuara, Mike Flynn, iu përgjigj postimit të Trumpit në Truth Social, duke thënë: “Një paraqitje kaq e qartë e asaj që po përballemi dhe çfarë ka të ngjarë të ndodhë… #MAGA “Liria jonë duhet të ruhet”.


Pamja e ekranit: @TrueGenFlynn/Truth Social


SHIKO videon kortezi e Qytetarit Kane News:




Burimi: TGP

[Albo]

DONALD J. TRUMP
Presidenti i 45-të i Shteteve të Bashkuara: 2017 - 2021

Urdhri Ekzekutiv 13848 - Vendosja e disa sanksioneve në rast të ndërhyrjes së huaj në zgjedhjet e Shteteve të Bashkuara

12 shtator 2018

Nga autoriteti që më është dhënë si President nga Kushtetuta dhe ligjet e Shteteve të Bashkuara të Amerikës, duke përfshirë Aktin Ndërkombëtar të Fuqive Ekonomike të Emergjencave (50 USC 1701 e në vazhdim) ( IEEPA), Aktin Kombëtar të Emergjencave (50 USC 1601 e më pas .) (NEA), seksioni 212(f) i Aktit të Emigracionit dhe Shtetësisë të vitit 1952 (8 USC 1182(f)) dhe seksioni 301 i titullit 3, Kodi i Shteteve të Bashkuara,

Unë, Donald J. Trump,Presidenti i Shteteve të Bashkuara të Amerikës, konstaton se aftësia e personave të vendosur, tërësisht ose pjesërisht, jashtë Shteteve të Bashkuara për të ndërhyrë ose minuar besimin e publikut në zgjedhjet e Shteteve të Bashkuara, duke përfshirë aksesin e paautorizuar në infrastrukturën zgjedhore dhe të fushatës ose Shpërndarja e fshehtë e propagandës dhe dezinformimit, përbën një kërcënim të pazakontë dhe të jashtëzakonshëm për sigurinë kombëtare dhe politikën e jashtme të Shteteve të Bashkuara. Edhe pse nuk ka pasur prova të një fuqie të huaj që ndryshon rezultatin ose përmbledhjen e votave në zgjedhjet e Shteteve të Bashkuara, fuqitë e huaja kanë kërkuar historikisht të shfrytëzojnë sistemin e lirë dhe të hapur politik të Amerikës. Në vitet e fundit, përhapja e pajisjeve dixhitale dhe komunikimeve të bazuara në internet ka krijuar dobësi të konsiderueshme dhe ka rritur shtrirjen dhe intensitetin e kërcënimit të ndërhyrjes së huaj, siç ilustrohet në Vlerësimin e Komunitetit të Inteligjencës 2017. Nëpërmjet kësaj, unë deklaroj një emergjencë kombëtare për t'u marrë me këtë kërcënim.

Prandaj, unë urdhëroj:

Seksioni 1. (a) Jo më vonë se 45 ditë pas përfundimit të zgjedhjeve të Shteteve të Bashkuara, Drejtori i Inteligjencës Kombëtare, në konsultim me krerët e çdo departamenti dhe agjencie (agjencie) të përshtatshme ekzekutive, do të kryejë një vlerësim të çdo informacioni që tregon se një qeveria e huaj, ose çdo person që vepron si agjent i ose në emër të një qeverie të huaj, ka vepruar me qëllim ose qëllim për të ndërhyrë në ato zgjedhje. Vlerësimi do të identifikojë, në masën maksimale të konstatueshme, natyrën e çdo ndërhyrjeje të huaj dhe çdo metodë të përdorur për ta ekzekutuar atë, personat e përfshirë dhe qeverinë ose qeveritë e huaja që e autorizuan, drejtuan, sponsorizuan ose e mbështetën atë. Drejtori i Inteligjencës Kombëtare i dorëzon Presidentit këtë vlerësim dhe informacionin e duhur mbështetës,

(b) Brenda 45 ditëve nga marrja e vlerësimit dhe informacionit të përshkruar në seksionin 1(a) të këtij urdhri, Prokurori i Përgjithshëm dhe Sekretari i Sigurisë Kombëtare, në konsultim me krerët e çdo agjencie tjetër të përshtatshme dhe, sipas rastit, me shtetin dhe zyrtarët lokalë, do t'i dorëzojnë Presidentit, Sekretarit të Shtetit, Sekretarit të Thesarit dhe Sekretarit të Mbrojtjes një raport vlerësimi, në lidhje me zgjedhjet e Shteteve të Bashkuara që janë objekt i vlerësimit të përshkruar në seksionin 1(a) :

(i) shkallën në të cilën çdo ndërhyrje e huaj që synonte infrastrukturën zgjedhore ndikoi materialisht në sigurinë ose integritetin e asaj infrastrukture, tabelimin e votave ose transmetimin në kohë të rezultateve të zgjedhjeve; dhe

(ii) nëse ndonjë ndërhyrje e huaj përfshin aktivitete që synojnë infrastrukturën e një organizate politike, fushate ose kandidati, ose kanë të bëjnë me, shkallën në të cilën aktivitete të tilla ndikuan materialisht në sigurinë ose integritetin e asaj infrastrukture, duke përfshirë aksesin e paautorizuar, zbulimin ose kërcënimi i zbulimit, ose ndryshimit ose falsifikimit të informacionit ose të dhënave.

Raporti do të identifikojë çdo çështje faktike materiale në lidhje me këto çështje që Prokurori i Përgjithshëm dhe Sekretari i Sigurisë Kombëtare nuk janë në gjendje të vlerësojnë ose të arrijnë marrëveshje në kohën kur raporti dorëzohet. Raporti do të përfshijë gjithashtu përditësime dhe rekomandime, kur është e përshtatshme, në lidhje me veprimet korrigjuese që duhet të ndërmerren nga Qeveria e Shteteve të Bashkuara, përveç sanksioneve të përshkruara në seksionet 2 dhe 3 të këtij urdhri.

(c) Drejtuesit e të gjitha agjencive përkatëse do t'i transmetojnë Drejtorit të Inteligjencës Kombëtare çdo informacion që lidhet me ekzekutimin e detyrave të drejtorit në zbatim të këtij urdhri, sipas rastit dhe në përputhje me legjislacionin në fuqi. Nëse informacioni përkatës del pas dorëzimit të raportit të mandatuar nga seksioni 1 (a) i këtij urdhri, Drejtori, në konsultim me drejtuesit e çdo agjencie tjetër përkatëse, do të ndryshojë raportin, sipas rastit, dhe Prokurorin e Përgjithshëm dhe Sekretarin e Sigurisë Kombëtare do të ndryshojë raportin e kërkuar nga seksioni 1(b), sipas rastit.

(d) Asgjë në këtë urdhër nuk do të pengojë kreun e çdo agjencie ose ndonjë zyrtar tjetër të përshtatshëm që t'i ofrojë Presidentit, në çdo kohë, nëpërmjet një kanali të përshtatshëm, çdo analizë, informacion, vlerësim ose vlerësim të ndërhyrjes së huaj në zgjedhjet e Shteteve të Bashkuara. .

(e) Nëse identifikohet informacioni që tregon se ka ndodhur një ndërhyrje e huaj në një shtet, fis apo zgjedhje lokale brenda Shteteve të Bashkuara, ai mund të përfshihet, sipas rastit, në vlerësimin e mandatuar nga seksioni 1(a) i këtij urdhri ose në raportin e mandatuar nga seksioni 1(b) i këtij urdhri, ose i dorëzuar Presidentit në një raport të pavarur.

(f) Jo më vonë se 30 ditë pas datës së këtij urdhri, Sekretari i Shtetit, Sekretari i Thesarit, Prokurori i Përgjithshëm, Sekretari i Sigurisë Kombëtare dhe Drejtori i Inteligjencës Kombëtare do të hartojnë një kuadër për procesin që do të përdoren për të kryer përgjegjësitë e tyre përkatëse në zbatim të këtij urdhri. Korniza, e cila mund të klasifikohet tërësisht ose pjesërisht, do të fokusohet në sigurimin që agjencitë të përmbushin përgjegjësitë e tyre në përputhje me këtë urdhër në një mënyrë që ruan konsistencën metodologjike; mbron zbatimin e ligjit ose informacione të tjera të ndjeshme dhe burime dhe metoda të inteligjencës; mban një ndarje të përshtatshme ndërmjet funksioneve të inteligjencës dhe gjykimeve politike dhe ligjore; siguron që përpjekjet për të mbrojtur proceset dhe institucionet zgjedhore të jenë të izoluara nga paragjykimet politike; dhe respekton parimet e fjalës së lirë dhe debatit të hapur.

Sec. 2 . (a) Të gjitha pronat dhe interesat në pronat që janë në Shtetet e Bashkuara, që në vijim vijnë brenda Shteteve të Bashkuara, ose që janë ose në vijim janë nën zotërimin ose kontrollin e çdo personi të Shteteve të Bashkuara të personave të mëposhtëm janë të bllokuara dhe nuk mund të jenë transferuar, paguar, eksportuar, tërhequr ose trajtuar ndryshe: çdo person i huaj i përcaktuar nga Sekretari i Thesarit, në konsultim me Sekretarin e Shtetit, Prokurorin e Përgjithshëm dhe Sekretarin e Sigurisë Kombëtare:

(i) të jetë përfshirë drejtpërdrejt ose tërthorazi në, sponsorizuar, fshehur ose ndryshe bashkëpunëtor në ndërhyrjen e huaj në zgjedhjet e Shteteve të Bashkuara;

(ii) të ketë ndihmuar materialisht, sponsorizuar ose ofruar mbështetje financiare, materiale ose teknologjike për, ose mallra ose shërbime ose në mbështetje të, çdo aktiviteti të përshkruar në nënseksionin (a) (i) të këtij seksioni ose çdo personi pronë e të cilit dhe në bazë të këtij urdhri bllokohen interesat në pronë; ose

(iii) të jetë në pronësi ose të kontrolluar nga, ose të ketë vepruar ose supozohet të veprojë për ose në emër të, drejtpërdrejt ose tërthorazi, çdo personi, prona ose interesat e të cilit në pronë janë të bllokuara në përputhje me këtë urdhër. (b) Urdhri Ekzekutiv 13694 i datës 1 Prill 2015, i ndryshuar nga Urdhri Ekzekutiv 13757 i datës 28 Dhjetor 2016, mbetet në fuqi. Ky urdhër nuk ka për qëllim dhe nuk shërben për të kufizuar diskrecionin e Sekretarit të Thesarit për të ushtruar autorizimet e parashikuara në Urdhrin Ekzekutiv 13694. Kur është e përshtatshme, Sekretari i Thesarit, në konsultim me Prokurorin e Përgjithshëm dhe Sekretarin e Shtetit , mund të ushtrojë autoritetet e përshkruara në Urdhrin Ekzekutiv 13694 ose autoritete të tjera në lidhje me ushtrimin e autoriteteve të Sekretarit të Thesarit të parashikuara në këtë urdhër.

(c) Ndalimet në nënseksionin (a) të këtij seksioni zbatohen përveç në masën e parashikuar nga statutet, ose në rregulloret, urdhrat, direktivat ose licencat që mund të lëshohen në bazë të këtij urdhri, dhe pavarësisht nga çdo kontratë e lidhur ose ndonjë licencë ose leje të dhënë përpara datës së këtij urdhri.

Sec. 3 . Pas transmetimit të vlerësimit të mandatuar nga seksioni 1(a) dhe raportit të mandatuar nga seksioni 1(b):

(a) Sekretari i Thesarit do të shqyrtojë vlerësimin e mandatuar nga seksioni 1(a) dhe raportin e mandatuar nga seksioni 1(b), dhe, në konsultim me Sekretarin e Shtetit, Prokurorin e Përgjithshëm dhe Sekretarin e Sigurisë Kombëtare , të vendosë të gjitha sanksionet e duhura në përputhje me seksionin 2(a) të këtij urdhri dhe çdo sanksion të përshtatshëm të përshkruar në seksionin 2(b) të këtij urdhri; dhe

sektorë me rëndësi strategjike të krahasueshme me atë qeveri të huaj). Rekomandimi do të përfshijë një vlerësim të efektit të sanksioneve të rekomanduara mbi interesat ekonomike dhe të sigurisë kombëtare të Shteteve të Bashkuara dhe aleatëve të saj. Çdo sanksion i rekomanduar do të kalibrohet në mënyrë të përshtatshme për qëllimin e ndërhyrjes së huaj të identifikuar dhe mund të përfshijë një ose më shumë nga sa vijon në lidhje me çdo person të huaj të synuar:

(i) bllokimin dhe ndalimin e të gjitha transaksioneve në pronën e një personi dhe interesat në pronat që i nënshtrohen juridiksionit të Shteteve të Bashkuara;

(ii) kufizimet e licencës së eksportit sipas çdo statuti ose rregulloreje që kërkon shqyrtimin dhe miratimin paraprak të Qeverisë së Shteteve të Bashkuara si kusht për eksportin ose rieksportin e mallrave ose shërbimeve;

(iii) ndalimet që institucionet financiare të Shteteve të Bashkuara të japin hua ose të japin kredi për një person;

(iv) kufizimet në transaksionet në valutë në të cilat një person ka ndonjë interes;

(v) ndalimet e transfertave të kredisë ose pagesave ndërmjet institucioneve financiare, ose nga, nëpërmjet, ose ndaj çdo institucioni financiar, për të mirën e një personi;

(vi) ndalimet për personat e Shteteve të Bashkuara që investojnë ose blejnë kapitalin ose borxhin e një personi;

(vii) përjashtimi i oficerëve të korporatës së huaj të një personi nga Shtetet e Bashkuara;

(viii) vendosjen ndaj zyrtarëve kryesorë ekzekutivë të huaj të ndonjë prej sanksioneve të përshkruara në këtë seksion; ose

(ix) çdo masë tjetër të autorizuar me ligj.

Sec. 4 . Përcaktoj se dhënia e donacioneve të llojit të artikujve të specifikuar në seksionin 203(b)(2) të IEEPA (50 USC 1702(b)(2)) nga, për, ose për përfitimin e çdo personi prona e të cilit dhe Interesat në pronë janë të bllokuara në zbatim të këtij urdhri do të dëmtonin seriozisht aftësinë time për t'u marrë me emergjencën kombëtare të shpallur në këtë urdhër, dhe në këtë mënyrë ndaloj donacione të tilla siç parashikohet në seksionin 2 të këtij urdhri.

Sec. 5 . Ndalimet në seksionin 2 të këtij urdhri përfshijnë si më poshtë:

(a) dhënia e çdo kontributi ose ofrimi i fondeve, mallrave ose shërbimeve nga, për ose për të mirën e çdo personi, prona dhe interesat e pronës së të cilit janë bllokuar në përputhje me këtë urdhër; dhe

(b) marrjen e çdo kontributi ose ofrimin e fondeve, mallrave ose shërbimeve nga çdo person i tillë.

Sec. 6 . Në këtë mënyrë konstatoj se hyrja e pakufizuar e emigrantëve dhe joemigrantëve në Shtetet e Bashkuara të të huajve, pronat dhe interesat e pronës së të cilëve janë bllokuar sipas këtij urdhri, do të ishte e dëmshme për interesat e Shteteve të Bashkuara, dhe unë pezulloj hyrjen në Shtetet e Bashkuara, si emigrantë ose jo emigrantë, të personave të tillë. Persona të tillë do të trajtohen si persona të mbuluar nga seksioni 1 i Proklamatës 8693 të 24 korrikut 2011 (Pezullimi i hyrjes së të huajve që i nënshtrohen ndalimeve të udhëtimit të Këshillit të Sigurimit të Kombeve të Bashkuara dhe sanksioneve të Aktit Ndërkombëtar të Fuqive Ekonomike Emergjente).

Sec. 7 . (a) Çdo transaksion që shmang ose shmang, ka për qëllim shmangien ose shmangien, shkakton shkelje ose tenton të shkelë ndonjë nga ndalimet e përcaktuara në këtë urdhër, është i ndaluar.

(b) Çdo konspiracion i krijuar për të shkelur ndonjë nga ndalesat e përcaktuara në këtë urdhër është i ndaluar.

Sec. 8 . Për qëllimet e këtij urdhri:

(a) termi "person" nënkupton një individ ose subjekt;

(b) termi "entitet" nënkupton një partneritet, shoqatë, besim, sipërmarrje të përbashkët, korporatë, grup, nëngrup ose organizatë tjetër;

(c) termi "person i Shteteve të Bashkuara" nënkupton çdo shtetas të Shteteve të Bashkuara, të huaj rezident të përhershëm, entitet të organizuar sipas ligjeve të Shteteve të Bashkuara ose çdo juridiksioni brenda Shteteve të Bashkuara (duke përfshirë degët e huaja), ose çdo person (përfshirë një person të huaj ) në Shtetet e Bashkuara;

(d) termi "infrastrukturë zgjedhore" nënkupton teknologjinë dhe sistemet e informacionit dhe komunikimit të përdorura nga ose në emër të Qeverisë Federale ose të një shteti ose qeverie vendore në menaxhimin e procesit zgjedhor, duke përfshirë bazat e të dhënave të regjistrimit të votuesve, makinat e votimit, pajisjet e tabelimit të votimit, dhe pajisje për transmetimin e sigurt të rezultateve të zgjedhjeve;

(e) termi "zgjedhje në Shtetet e Bashkuara" nënkupton çdo zgjedhje për zyrën federale të mbajtur në ose pas datës së këtij urdhri;

(f) termi "ndërhyrje e huaj", në lidhje me zgjedhjet, përfshin çdo veprim të fshehtë, mashtrues, mashtrues ose të paligjshëm ose tentativë për veprime të një qeverie të huaj, ose të çdo personi që vepron si agjent i ose në emër të një të huaji qeverisë, të ndërmarra me qëllim ose

efekti i ndikimit, minimit të besimit në, ose ndryshimit të rezultatit ose rezultatit të raportuar të zgjedhjeve, ose minimit të besimit të publikut në proceset ose institucionet zgjedhore;

(g) termi "qeveri e huaj" nënkupton çdo autoritet kombëtar, shtetëror, provincial ose tjetër qeverisës, çdo parti politike, ose çdo zyrtar të çdo autoriteti qeverisës ose parti politike, në çdo rast të një vendi të ndryshëm nga Shtetet e Bashkuara;

(h) termi "i fshehtë", në lidhje me një veprim ose tentativë veprimi, do të thotë i karakterizuar nga një qëllim ose qëllim i dukshëm që roli i një qeverie të huaj nuk do të jetë i dukshëm ose i njohur publikisht; dhe

(i) termi "Shtet" nënkupton disa shtete ose ndonjë nga territoret, varësitë ose zotërimet e Shteteve të Bashkuara.

Sec. 9 . Për ata persona, prona dhe interesat e të cilëve në pronë janë të bllokuara sipas këtij urdhri, të cilët mund të kenë një prani kushtetuese në Shtetet e Bashkuara, konstatoj se për shkak të aftësisë për të transferuar fonde ose asete të tjera në çast, njoftimi paraprak për këta persona për masat që duhen marrë. të marra në zbatim të këtij urdhri do t'i bënte ato masa të paefektshme. Prandaj, vendos që që këto masa të jenë efektive në adresimin e emergjencës kombëtare të shpallur në këtë urdhër, nuk ka nevojë të ketë njoftim paraprak për një listë ose përcaktim të bërë në përputhje me seksionin 2 të këtij urdhri.

Sec. 10 . Asgjë në këtë urdhër nuk do të ndalojë transaksionet për kryerjen e biznesit zyrtar të Qeverisë së Shteteve të Bashkuara nga punonjësit, përfituesit e granteve ose kontraktorët e saj.

Sec. 11 . Sekretari i Thesarit, në konsultim me Prokurorin e Përgjithshëm dhe Sekretarin e Shtetit, është i autorizuar të ndërmarrë veprime të tilla, duke përfshirë shpalljen e rregullave dhe rregulloreve, dhe të përdorë të gjitha kompetencat e dhëna Presidentit nga IEEPA, siç mund të jetë e nevojshme për të përmbushin qëllimet e këtij urdhri. Sekretari i Thesarit mund të ridelegojë cilindo nga këto funksione tek zyrtarët e tjerë brenda Departamentit të Thesarit në përputhje me legjislacionin në fuqi. Të gjitha agjencitë e Qeverisë së Shteteve të Bashkuara udhëzohen të marrin të gjitha masat e duhura brenda autorizimeve të tyre për të zbatuar dispozitat e këtij urdhri.

Sec. 12 . Sekretari i Thesarit, në konsultim me Prokurorin e Përgjithshëm dhe Sekretarin e Shtetit, autorizohet t'i paraqesë Kongresit raportet e përsëritura dhe përfundimtare mbi emergjencën kombëtare të shpallur në këtë urdhër, në përputhje me seksionin 401(c) të AKM. (50 USC 1641(c)) dhe seksioni 204(c) i IEEPA (50 USC 1703(c)).

Sec. 13 . Ky urdhër do të zbatohet në përputhje me 50 USC 1702(b)(1) dhe (3).

Sec. 14 . (a) Asgjë në këtë renditje nuk do të interpretohet se dëmton ose ndikon ndryshe:

(i) autoriteti i dhënë me ligj një departamenti ose agjencie ekzekutive, ose drejtuesit të tij; ose

(ii) funksionet e Drejtorit të Zyrës së Menaxhimit dhe Buxhetit në lidhje me propozimet buxhetore, administrative ose legjislative.

(b) Ky urdhër do të zbatohet në përputhje me legjislacionin në fuqi dhe në varësi të disponueshmërisë së ndarjeve buxhetore.

(c) Ky urdhër nuk ka për qëllim dhe nuk krijon ndonjë të drejtë ose përfitim, thelbësor ose procedural, të zbatueshëm me ligj ose me barazi nga ndonjë palë kundër Shteteve të Bashkuara, departamenteve, agjencive ose subjekteve të saj, oficerëve, punonjësve të saj , ose agjentë, ose ndonjë person tjetër.



DONALD J. TRUMP

Shtepia e Bardhe,

12 shtator 2018.


Burimi: American Presidency Project

[Albo]

[Traktati midis Shteteve të Bashkuara dhe Britanisë së Madhe për zgjidhjen e çështjeve pezull midis dy vendeve, i lidhur në Uashington, më 8 maj 1871]

[ Uashington , 8 maj 1871 ]

Shtetet e Bashkuara të Amerikës dhe Madhëria e Saj Britanike, me dëshirën për të siguruar një zgjidhje miqësore të të gjitha shkaqeve të mosmarrëveshjeve midis dy vendeve, për këtë qëllim kanë emëruar Fuqiplotë të tyre përkatës, domethënë: Presidenti i Shteteve të Bashkuara ka emëruar nga ana e Shteteve të Bashkuara si Komisionerë në një Komision të Lartë të Përbashkët dhe Fuqiplotë, Hamilton Fish, Sekretar i Shtetit; Robert Cumming Schenck, i Dërguar i Jashtëzakonshëm dhe Ministër Fuqiplotë në Britaninë e Madhe; Samuel Nelson, një gjyqtar i asociuar i Gjykatës së Lartë të Shteteve të Bashkuara; Ebenezer Rockwood Hoar, nga Massachusetts; dhe George Henry Williams, nga Oregon; dhe Madhëria e Saj Britanike nga ana e saj ka emëruar si Komisionerë të Lartë dhe Fuqiplotë, të nderuarin e djathtë George Frederick Samuel, Earl de Grey dhe Earl of Ripon, Vikont Goderich, Baron Grantham, një baronet, një bashkëmoshatar i Mbretërisë së Bashkuar, Zoti President i Këshillit më të Nderuar Privy të Madhërisë së Saj, Kalorësi i Urdhrit më Fisnik të Garterit, etj., etj.; i drejti I nderuari Sir Stafford Henry Northcote, Baronet, një nga Këshilli Private më i Nderuar i Madhërisë së Saj, një deputet, një shoqërues i Urdhrit më të nderuar të Bathit, etj., etj.; Sir Edward Thornton, Knight Komandant i Urdhrit Më të Nderuar të Bathit, i Dërguari i Jashtëzakonshëm i Madhërisë së Saj dhe Ministër Fuqiplotë në Shtetet e Bashkuara të Amerikës; Sir John Alexander Macdonald, Komandant Kalorësi i Urdhrit Më të Nderuar të Bathit, anëtar i Këshillit Private të Madhërisë së Saj për Kanadanë dhe Ministër i Drejtësisë dhe Prokurori i Përgjithshëm i Dominionit të Madhërisë së Saj në Kanada; dhe Montague Bernard, Esquire,

Dhe Fuqiplotët e përmendur, pasi kanë shkëmbyer kompetencat e tyre të plota, të cilat u konstatuan se ishin në formën e duhur dhe të duhur, ranë dakord dhe përfunduan nenet e mëposhtme:

Neni I .

Ndërsa dallimet kanë lindur midis Qeverisë së Shteteve të Bashkuara dhe Qeverisë së Madhërisë së Saj Britanike dhe ende ekzistojnë, duke u rritur nga aktet e kryera nga disa anije që kanë shkaktuar pretendime të njohura përgjithësisht si "pretendimet e Alabamës;"

Dhe ndërsa Madhëria e Saj Britanike ka autorizuar Komisionerët e saj të Lartë dhe Fuqiplotë të shprehin, në një frymë miqësore, keqardhjen e ndjerë nga qeveria e Madhërisë së Saj për arratisjen, në çfarëdo rrethane, të Alabama dhe anijeve të tjera nga portet britanike, dhe për grabitjet e kryera nga ato anije:

Tani, për të hequr dhe rregulluar të gjitha ankesat dhe pretendimet nga ana e Shteteve të Bashkuara dhe për të siguruar zgjidhjen e shpejtë të[Faqja 411]pretendime të tilla, të cilat nuk pranohen nga Qeveria e Madhërisë së Saj Britanike, Palët e Larta Kontraktuese bien dakord që të gjitha pretendimet e përmendura, që rrjedhin nga aktet e kryera nga anijet e sipërpërmendura dhe të njohura përgjithësisht si "pretendimet e Alabamës", do t'i referohen një Gjykate të Arbitrazhi të përbëhet nga pesë arbitra, të emëruar në këtë mënyrë, domethënë: Njëri do të emërohet nga Presidenti i Shteteve të Bashkuara; njëra do të emërohet nga Madhëria e Saj Britanike; Madhërisë së Tij, Mbretit të Italisë, do t'i kërkohet të emërojë një; Presidentit të Konfederatës Zvicerane do t'i kërkohet të emërojë një; dhe Madhërisë së Tij, Perandorit të Brazilit, do t'i kërkohet të emërojë një.

Në rast të vdekjes, mungesës ose paaftësisë për të shërbyer të ndonjërit ose të njërit prej arbitrave të përmendur, ose në rast se ndonjëri prej arbitrave të përmendur mënjanon ose refuzon ose pushon së vepruari si i tillë, Presidenti i Shteteve të Bashkuara ose Ajo Madhëria Britanike, ose Madhëria e Tij Mbreti i Italisë, ose Presidenti i Konfederatës Zvicerane, ose Madhëria e Tij Perandori i Brazilit, sipas rastit, mund të emërojë menjëherë një person tjetër për të vepruar si Arbitri në vend dhe në vend të arbitrit emëruar fillimisht nga ky Kryetar i një Shteti.

Dhe në rast të refuzimit ose mosveprimit për dy muaj pas marrjes së kërkesës nga njëra prej Palëve të Larta Kontraktuese të Madhërisë së Tij Mbreti i Italisë, ose Presidenti i Konfederatës Zvicerane, ose Madhëria e Tij Perandori i Brazilit, për të emëruar një Arbitër ose për të plotësuar emërimin origjinal ose në vend të atij që mund të ketë vdekur, të jetë i munguar ose i paaftë, ose që mund të lërë jashtë, të refuzojë ose për ndonjë arsye të pushojë së vepruari si i tillë Arbitri, Madhëria e Tij Mbreti i Suedisë dhe Norvegjisë do t'i kërkohet të emërojë një ose më shumë persona, sipas rastit, për të vepruar si arbitra ose arbitra të tillë.

Neni II.

Arbitrat do të takohen në Gjenevë, në Zvicër, sa më shpejt që të jetë e përshtatshme pasi të jenë emëruar dhe do të vazhdojnë në mënyrë të paanshme dhe me kujdes për të shqyrtuar dhe vendosur të gjitha çështjet që do t'u shtrohen atyre nga ana e qeverive të Shteteve të Bashkuara. dhe respektivisht Madhështia e Saj Britanike. Të gjitha çështjet e shqyrtuara nga Tribunali, duke përfshirë vendimin përfundimtar, do të vendosen nga shumica e të gjithë arbitrave,

Secila nga Palët e Larta Kontraktuese do të emërojë gjithashtu një person për të marrë pjesë në Tribunal si agjent i saj për ta përfaqësuar atë në përgjithësi në të gjitha çështjet që lidhen me arbitrazhin.

Neni III.

Çështja e shkruar ose e shtypur e secilës prej dy Palëve, e shoqëruar me dokumentet, korrespondencën zyrtare dhe prova të tjera në të cilat mbështetet secila, do t'i dorëzohet në dy kopje secilit prej arbitrave dhe agjentit të palës tjetër sapo mund të jetë pas organizimit të Tribunalit, por brenda një periudhe jo më të gjatë se gjashtë muaj nga data e shkëmbimit të ratifikimeve të këtij Traktati.

Neni IV.

Brenda katër muajve pas dorëzimit në të dyja anët e çështjes së shkruar ose të shtypur, secila Palë, në të njëjtën mënyrë, mund t'i dorëzojë në dy kopje secilit prej arbitrave të përmendur dhe agjentit të palës tjetër, një[Faqja 412]kundër rasti dhe dokumente shtesë, korrespondencë dhe prova, në përgjigje të çështjes, dokumente, korrespondencë dhe prova të paraqitura nga pala tjetër.

Megjithatë, arbitrat mund të zgjasin kohën për dorëzimin e kundërçështjes, dokumenteve, korrespondencës dhe provave, kur, sipas gjykimit të tyre, bëhet e nevojshme, për shkak të distancës së vendit nga i cili do të paraqitet prova. të prokuruara.

Nëse në rastin e paraqitur te arbitrat secila Palë do të ketë specifikuar ose aluduar për ndonjë raport ose dokument në zotërimin e saj ekskluziv pa aneksuar një kopje, kjo Palë do të jetë e detyruar, nëse Pala tjetër mendon se është e nevojshme të aplikojë për të, të japë atë Pala me një kopje të saj; dhe secila Palë mund t'i kërkojë palës tjetër, nëpërmjet arbitrave, të prodhojë origjinalet ose kopjet e vërtetuara të çdo dokumenti të paraqitur si provë, duke dhënë në çdo rast një njoftim të arsyeshëm siç mund të kërkojnë arbitrat.

Neni V.

Është detyrë e agjentit të secilës Palë, brenda dy muajve pas skadimit të kohës së kufizuar për dorëzimin e kundërçështjes nga të dyja palët, t'ia dorëzojë në dy kopje secilit prej arbitrave të përmendur dhe agjentit të tjetrit. Të marrë një argument të shkruar ose të shtypur që tregon pikat dhe duke iu referuar provave mbi të cilat mbështetet qeveria e tij; dhe Arbitrat, nëse dëshirojnë sqarime të mëtejshme në lidhje me ndonjë pikë, mund të kërkojnë një deklaratë ose argument me shkrim ose të shtypur, ose argumentim gojor me anë të një avokati mbi të; por në këtë rast, Pala tjetër do të ketë të drejtë të përgjigjet me gojë ose me shkrim sipas rastit.

Neni VI .

Në vendosjen e çështjeve që u paraqiten arbitrave, ata do të udhëhiqen nga tre rregullat e mëposhtme, të cilat janë rënë dakord nga Palët e Larta Kontraktuese si rregulla që duhet të merren si të zbatueshme për rastin, dhe nga parime të tilla të së Drejtës Ndërkombëtare që nuk janë në kundërshtim me të Arbitrat do të përcaktojnë se kanë qenë të zbatueshëm për rastin.

rregullat.

Një qeveri neutrale është e detyruar -

Së pari, të përdorë kujdesin e duhur për të parandaluar pajisjen, armatosjen ose pajisjen, brenda juridiksionit të saj, të çdo anijeje për të cilën ajo ka bazë të arsyeshme të besojë se synon të lundrojë ose të vazhdojë luftën kundër një fuqie me të cilën është në paqe; dhe gjithashtu për të përdorur një kujdes të ngjashëm për të parandaluar largimin nga juridiksioni i saj i çdo anijeje që synon të lundrojë ose të vazhdojë luftën si më sipër, një anije e tillë që është përshtatur posaçërisht, tërësisht ose pjesërisht, brenda një juridiksioni të tillë, për përdorim luftarak.
Së dyti, për të mos lejuar ose vuajtur asnjë nga palët ndërluftuese që të përdorin portet ose ujërat e tij si bazë të operacioneve detare kundër tjetrit, ose për qëllimin e rinovimit ose shtimit të furnizimeve ose armëve ushtarake, ose rekrutimin e njerëzve.
Së treti, të ushtrojë kujdesin e duhur në portet dhe ujërat e veta dhe, si për të gjithë personat brenda juridiksionit të tij, të parandalojë çdo shkelje të detyrimeve dhe detyrave të mësipërme.
Madhëria e saj britanike ka urdhëruar Komisionerët e saj të Lartë dhe Fuqiplotë të deklarojnë se Qeveria e Madhërisë së Saj nuk mund të dërgohet në rregullat e mësipërme si një deklaratë e parimeve të ndërkombëtare[Faqja 413]Ligji i cili ishte në fuqi në kohën kur u ngritën pretendimet e përmendura në nenin I, por që Qeveria e Madhërisë së Saj, për të evidentuar dëshirën e saj për të forcuar marrëdhëniet miqësore midis dy vendeve dhe për të bërë dispozita të kënaqshme për të ardhmen, bie dakord që në Duke vendosur çështjet ndërmjet dy vendeve që lindin nga këto pretendime, arbitrat duhet të supozojnë se Qeveria e Madhërisë së Saj kishte marrë përsipër të vepronte sipas parimeve të përcaktuara në këto rregulla.

Dhe palët e larta kontraktuese bien dakord t'i respektojnë këto rregulla si ndërmjet tyre në të ardhmen, dhe t'i vënë në dijeni të fuqive të tjera detare dhe t'i ftojnë ato të aderojnë në to.

Neni VII .

Vendimi i Tribunalit, nëse është e mundur, do të merret brenda tre muajve nga mbyllja e debatit nga të dyja palët.

Ai do të bëhet me shkrim dhe i datës dhe do të nënshkruhet nga arbitrat të cilët mund ta miratojnë atë.

Gjykata në fjalë fillimisht do të përcaktojë për secilën anije veç e veç nëse Britania e Madhe, me ndonjë veprim ose mosveprim, ka dështuar në përmbushjen e ndonjë prej detyrave të përcaktuara në tre rregullat e mësipërme, ose është njohur nga parimet e së drejtës ndërkombëtare që nuk janë në përputhje me këto rregulla. , dhe do të vërtetojë një fakt të tillë që për secilën prej anijeve të përmendura, Gjykata të konstatojë se Britania e Madhe ka dështuar të përmbushë asnjë detyrë ose detyrë siç u përmend më lart, ajo, nëse mendon se duhet, mund të vazhdojë të japë një shumë bruto për t'u paguar nga Britania e Madhe në Shtetet e Bashkuara për të gjitha pretendimet e referuara ndaj saj; dhe në këtë rast shuma bruto e dhënë do t'i paguhet në monedhë Qeverisë së Britanisë së Madhe Qeverisë së Shteteve të Bashkuara, në Uashington, brenda dymbëdhjetë muajve pas datës së dhënies së çmimit.

Çmimi do të jetë në dy kopje, një kopje e të cilit do t'i dorëzohet agjentit të Shteteve të Bashkuara për Qeverinë e tij dhe kopja tjetër do t'i dorëzohet agjentit të Britanisë së Madhe për Qeverinë e tij.

Neni VIII .

Çdo qeveri do të paguajë agjentin e saj dhe do të sigurojë shpërblimin e duhur të avokatit të punësuar prej saj dhe të arbitrit të caktuar prej saj, si dhe për shpenzimet e përgatitjes dhe paraqitjes së çështjes së saj në Tribunal. Të gjitha shpenzimet e tjera që lidhen me arbitrazhin do të përballohen nga të dy qeveritë në pjesë të barabarta.

Neni IX .

Arbitrat do të mbajnë një regjistrim të saktë të procedurave të tyre dhe mund të emërojnë dhe punësojnë zyrtarët e nevojshëm për t'i ndihmuar ata.

Neni X.

Në rast se Tribunali konstaton se Britania e Madhe ka dështuar të përmbushë ndonjë detyrë ose detyrë siç u përmend më lart, dhe nuk jep një shumë bruto, Palët e Larta Kontraktuese bien dakord që një Bord Vlerësues të caktohet për të përcaktuar dhe përcaktuar se cilat pretendime janë të vlefshme, dhe çfarë shume ose shumash do t'i paguhen nga Britania e Madhe Shteteve të Bashkuara për shkak të detyrimit që lind nga një dështim i tillë, për secilën anije, sipas masës së një përgjegjësie të tillë siç vendoset nga arbitrat.

Bordi i Vlerësuesve do të përbëhet si më poshtë: Një anëtar[Faqja 414]i tij do të emërohet nga Presidenti i Shteteve të Bashkuara, një anëtar i tij do të emërohet nga Madhëria e Saj Britanike dhe një anëtar i tij do të emërohet nga Përfaqësuesi në Uashington i Madhërisë së Tij Mbreti i Italisë; dhe në rast të një vendi të lirë nga ndonjë shkak, ai do të plotësohet në të njëjtën mënyrë në të cilën është bërë emërimi fillestar.

Sa më shpejt që të jetë e mundur pas emërimeve të tilla, Bordi i Vlerësuesve do të organizohet në Uashington, me fuqi për të mbajtur mbledhjet e tyre atje, ose në Nju Jork, ose në Boston. Anëtarët e saj do të nënshkruajnë veçmas një deklaratë solemne se ata do të shqyrtojnë dhe vendosin në mënyrë të paanshme dhe të kujdesshme, sipas gjykimit të tyre dhe sipas drejtësisë dhe barazisë, të gjitha çështjet që u paraqiten atyre dhe do të procedojnë menjëherë, sipas rregullave dhe rregulloreve që ata mund të përcaktojë hetimin e pretendimeve që do t'u paraqiten atyre nga Qeveria e Shteteve të Bashkuara dhe do t'i shqyrtojë dhe vendosë për to në atë mënyrë dhe mënyrë që ata mund të mendojnë të duhur, por vetëm në bazë të provave ose informacioneve të tilla që do të të jepen nga ose në emër të Qeverive të Britanisë së Madhe dhe të Shteteve të Bashkuara, përkatësisht. Ata janë të detyruar të dëgjojnë për çdo pretendim të veçantë, nëse kërkohet, një person në emër të secilës Qeveri, si avokat ose agjent. Për një vendim do të mjaftojë shumica e vlerësuesve në çdo rast.

Vendimi i vlerësuesve do të jepet për çdo kërkesë me shkrim dhe do të nënshkruhet nga ata përkatësisht dhe me datë.

Çdo pretendim do t'i paraqitet vlerësuesve brenda gjashtë muajve nga dita e takimit të tyre të parë, por ata, për arsye të mirë të treguara, mund të zgjasin kohën për paraqitjen e çdo pretendimi në një periudhë të mëtejshme jo më shumë se tre muaj.

Vlerësuesit do t'i raportojnë secilës Qeveri, në ose përpara skadimit të një viti nga data e mbledhjes së tyre të parë, shumën e pretendimeve të vendosura prej tyre deri në datën e këtij raporti; nëse pretendimet e mëtejshme mbeten të pavendosura, ata do të bëjnë një raport të mëtejshëm në ose para skadimit të dy viteve nga data e takimit të parë; dhe në rast se ndonjë pretendim mbetet i papërcaktuar në atë kohë, ata do të bëjnë një raport përfundimtar brenda një periudhe të mëtejshme prej gjashtë muajsh.

Raporti ose raportet do të bëhen në dy kopje dhe një kopje e tij do t'i dorëzohet Sekretarit të Shtetit të Shteteve të Bashkuara dhe një kopje e tyre Përfaqësuesit të Madhërisë së Saj Britanike në Uashington.

Të gjitha shumat e parave që mund të jepen sipas këtij neni do të paguhen në Uashington, në monedhë, brenda dymbëdhjetë muajve pas dorëzimit të çdo raporti.

Bordi i Vlerësuesve mund të punësojë nëpunës të tillë sipas nevojës.

Shpenzimet e Bordit të Vlerësuesve do të përballohen në mënyrë të barabartë nga të dy qeveritë dhe do të paguhen herë pas here, sipas nevojës, në hartimin e llogarive të certifikuara nga Bordi. Shpërblimi i vlerësuesve do të paguhet gjithashtu nga të dy qeveritë në pjesë të barabarta në mënyrë të ngjashme.

Neni XI.

Palët e Larta Kontraktuese angazhohen të marrin në konsideratë rezultatin e procedurave të Tribunalit të Arbitrazhit dhe të Bordit të Vlerësuesve, nëse ky Bord emërohet, si një zgjidhje e plotë, e përsosur dhe përfundimtare e të gjitha pretendimeve të përmendura më sipër; dhe më tej të angazhohet që çdo pretendim i tillë, pavarësisht nëse i njëjti mund të jetë paraqitur apo jo[Faqja 415]në njoftimin e bërë, të preferuar ose të paraqitur përpara Tribunalit ose Bordit, nga dhe pas përfundimit të procedurave të Tribunalit ose Bordit, do të konsiderohet dhe trajtohet si i zgjidhur përfundimisht, i ndaluar dhe që këtej e tutje i papranueshëm.

Neni XII .

të cilat mund t'i jenë paraqitur njërës Qeveri për ndërhyrjen e saj me tjetrën, dhe që mbeten ende të pazgjidhura, si dhe çdo pretendim tjetër i tillë që mund të paraqitet brenda kohës së përcaktuar në nenin XIV të këtij Traktati, do t'u referohet tre Komisionerëve, të emërohet në mënyrën e mëposhtme – që do të thotë: Një Komisioner do të emërohet nga Presidenti i Shteteve të Bashkuara, një nga Madhëria e Saj Britanike dhe një i tretë nga Presidenti i Shteteve të Bashkuara dhe Madhëria e Saj Britanike së bashku; dhe në rast se Komisioneri i tretë nuk do të emërohet i tillë brenda një periudhe tre mujore nga data e shkëmbimit të ratifikimeve të këtij Traktati, atëherë Komisioneri i tretë do të emërohet nga Përfaqësuesi në Uashington i Madhërisë së Tij Mbreti i Spanjës. . Në rast të vdekjes, mungesës, ose paaftësia e ndonjë Komisioneri, ose në rast se ndonjë Komisioner nuk vepron ose pushon së vepruari, vendi vakant do të plotësohet në mënyrën e parashikuar më sipër për të bërë emërimin origjinal; periudha prej tre muajsh në rast të një zëvendësimi të tillë llogaritet nga data e shfaqjes së vendit të lirë.

Komisionerët e quajtur kështu do të takohen në Uashington në periudhën më të hershme të përshtatshme pasi të jenë emëruar përkatësisht; dhe, përpara se të vazhdojnë me ndonjë biznes, do të bëjnë dhe do të nënshkruajnë një deklaratë solemne se do të shqyrtojnë dhe vendosin në mënyrë të paanshme dhe të kujdesshme, sipas gjykimit të tyre, dhe sipas drejtësisë dhe barazisë, të gjitha pretendimet e tilla që do t'u paraqiten në lidhje me pjesë e Qeverive të Shteteve të Bashkuara dhe e Madhërisë së Saj Britanike, përkatësisht; dhe një deklaratë e tillë do të shënohet në procesverbalin e procedurave të tyre.

Neni XIII .

Komisionerët do të vazhdojnë menjëherë me hetimin e pretendimeve që do t'u paraqiten atyre. Ata do të hetojnë dhe vendosin pretendime të tilla sipas rendit dhe mënyrës që ata mund të mendojnë si duhet, por vetëm me prova ose informacione të tilla që do të jepen nga ose në emër të qeverive përkatëse. Ata do të detyrohen të marrin dhe të marrin në konsideratë të gjitha dokumentet ose deklaratat e shkruara që mund t'u paraqiten atyre nga ose në emër të qeverive përkatëse në mbështetje ose në përgjigje të çdo pretendimi, dhe të dëgjojnë, nëse kërkohet, një person për secilën palës, në emër të secilës Qeveri, si[Faqja 416]këshilltar ose agjent për një qeveri të tillë, për çdo pretendim të veçantë. Një shumicë e Komisionerëve do të jetë e mjaftueshme për një çmim në çdo rast. Çmimi do të jepet për çdo kërkesë me shkrim dhe do të nënshkruhet nga Komisionerët që e miratojnë atë. Është kompetente që çdo qeveri të emërojë një person për të marrë pjesë në Komisionerët si agjent të saj për të paraqitur dhe mbështetur pretendimet në emër të saj, dhe për t'iu përgjigjur pretendimeve të bëra ndaj saj, dhe për ta përfaqësuar atë në përgjithësi në të gjitha çështjet që lidhen me hetimin dhe vendimin e tij. .

Palët e Larta Kontraktuese angazhohen të konsiderojnë vendimin e Komisionerëve si absolutisht përfundimtar dhe përfundimtar për çdo pretendim të vendosur prej tyre dhe t'i japin efekt të plotë vendimeve të tilla pa asnjë kundërshtim, evazion ose vonesë.

Neni XIV .

Çdo kërkesë do t'i paraqitet Komisionerëve brenda gjashtë muajve nga dita e mbledhjes së tyre të parë, përveç rasteve kur arsyet e vonesës do të përcaktohen në kënaqësinë e Komisionerëve, dhe më pas, dhe në çdo rast të tillë, periudha për paraqitjen kërkesa mund të zgjatet prej tyre në çdo kohë jo më shumë se tre muaj më gjatë.

Komisionerët janë të detyruar të shqyrtojnë dhe vendosin për çdo kërkesë brenda dy vjetësh nga dita e mbledhjes së tyre të parë. Komisionerët do të jenë kompetentë të vendosin në çdo rast nëse ndonjë pretendim është bërë ose jo në mënyrën e duhur, parapëlqyer dhe paraqitur para tyre, tërësisht ose në çfarëdo mase dhe në çfarë mase, sipas qëllimit dhe kuptimit të vërtetë të këtij Traktati.

Neni XV .

Të gjitha shumat e parave që mund të jepen nga Komisionerët për shkak të ndonjë pretendimi do t'i paguhen nga njëra qeveri tjetrës, sipas rastit, brenda dymbëdhjetë muajve pas datës së dhënies përfundimtare, pa interes dhe pa asnjë zbritje përveç siç përcaktohet në nenin XVI të këtij Traktati.

Neni XVI .

Komisionerët do të mbajnë një regjistër të saktë dhe procesverbal të saktë ose shënime të të gjitha procedurave të tyre, me datat e tyre, dhe mund të emërojnë dhe punësojnë një sekretar, dhe çdo oficer ose zyrtar tjetër të nevojshëm, për t'i ndihmuar ata në transaksionin e biznesit që mund të dalin para tyre.

Çdo qeveri do të paguajë komisionerin dhe agjentin ose këshilltarin e vet. Të gjitha shpenzimet e tjera do të përballohen nga të dy qeveritë në pjesë të barabarta.

Të gjitha shpenzimet e Komisionit, duke përfshirë shpenzimet e kushtëzuara, do të përballohen me një zbritje të llogaritshme mbi shumën e shumave të dhëna nga Komisionerët, me kusht që gjithmonë kjo zbritje të mos kalojë masën prej pesë për qind, mbi shumat e dhëna në këtë mënyrë.

Neni XVII .

Palët e Larta Kontraktuese angazhohen të konsiderojnë rezultatin e procedurave të këtij Komisioni si një zgjidhje të plotë, të përsosur dhe përfundimtare të të gjitha pretendimeve të tilla siç përmenden në nenin XII të këtij Traktati mbi secilin prej tyre.[Faqja 417]Qeveria; dhe më tej angazhohu që çdo pretendim i tillë, pavarësisht nëse i njëjti mund të jetë paraqitur ose jo në njoftimin e Komisionit të përmendur, të parapëlqyer ose të parashtruar para Komisionit të përmendur, që nga dhe pas përfundimit të procedurave të Komisionit në fjalë, do të merret parasysh. dhe trajtohen si përfundimisht të zgjidhura, të ndaluara dhe që këtej e tutje të papranueshme.

Neni XVIII .

me leje për të zbritur në brigjet dhe brigjet dhe ishujt e përmendur, si dhe në ishujt Magdalen, me qëllim të tharjes së rrjetave dhe shërimit të peshqve të tyre; me kusht që, duke vepruar kështu, ata të mos ndërhyjnë në të drejtat e pronës private, ose me peshkatarët britanikë, në përdorimin paqësor të çdo pjese të brigjeve të përmendura në pushtimin e tyre për të njëjtin qëllim.

Kuptohet se liria e lartpërmendur zbatohet vetëm për peshkimin në det, dhe se peshkimi i salmonit dhe i hijes, dhe të gjitha peshkimet e tjera në lumenj dhe grykëderdhjet e lumenjve janë rezervuar ekskluzivisht për peshkatarët britanikë.

Neni XIX .

Është rënë dakord nga Palët e Larta Kontraktuese që nënshtetasit britanikë do të kenë, të përbashkët me qytetarët e Shteteve të Bashkuara, lirinë, për periudhën e viteve të përmendura në nenin XXXIII të këtij Traktati, të marrin peshq të çdo lloji, përveç guaskës. peshk, në brigjet lindore të detit dhe brigjet e Shteteve të Bashkuara në veri të paraleles së tridhjetë e nëntë të gjerësisë gjeografike veriore, dhe në brigjet e disa ishujve ngjitur me to, dhe në gjiret, portet dhe përrenjtë e detit në fjalë- brigjet dhe brigjet e Shteteve të Bashkuara dhe të ishujve të përmendur, pa u kufizuar në asnjë distancë nga bregu, me leje për të zbritur në brigjet e përmendura të Shteteve të Bashkuara dhe të ishujve të sipërpërmendur, me qëllim të tharjes së rrjetave dhe shërimit të tyre peshqit e tyre; me kusht që, duke vepruar kështu, të mos ndërhyjnë në të drejtat e pronës private,

Kuptohet se liria e lartpërmendur zbatohet vetëm për peshkimin në det, dhe se peshkimi me salmon dhe shad, dhe të gjitha peshkimet e tjera në lumenj dhe grykë lumenjsh janë të rezervuara ekskluzivisht për peshkatarët e Shteteve të Bashkuara.

Neni XX .

Është rënë dakord që vendet e përcaktuara nga Komisionerët e caktuar sipas nenit të parë të traktatit midis Shteteve të Bashkuara dhe Britanisë së Madhe, të lidhur në Uashington më 5 qershor 1854,[Faqja 418]në brigjet e Dominioneve të Madhërisë së Saj Britanike dhe Shteteve të Bashkuara, si vende të rezervuara nga e drejta e përbashkët e peshkimit sipas atij Traktati, do të konsiderohen si të rezervuara në të njëjtën mënyrë nga e drejta e përbashkët e peshkimit sipas neneve të mëparshme. Në rast se lind ndonjë pyetje midis qeverive të Shteteve të Bashkuara dhe Madhërisë së Saj Britanike në lidhje me të drejtën e përbashkët të peshkimit në vendet që nuk janë përcaktuar kështu si të rezervuara, është rënë dakord që një komision do të caktohet për të caktuar këto vende dhe do të të krijuara në të njëjtën mënyrë dhe kanë të njëjtat kompetenca, detyra dhe autoritet si Komisioni i caktuar sipas nenit të parë të Traktatit të 5 qershorit 1854.

Neni XXI .

Është rënë dakord që, për periudhën e viteve të përmendura në nenin XXXIII të këtij Traktati, vaji i peshkut dhe peshqit e të gjitha llojeve, (përveç peshqve të liqeneve të brendshme dhe të lumenjve që bien në to, dhe përveç peshqve të ruajtur në vaj, ) duke qenë prodhim i peshkimit të Shteteve të Bashkuara, ose të Dominionit të Kanadasë, ose të ishullit të Princ Eduardit, do të pranohen në secilin vend, përkatësisht, pa detyrime.

Neni XXII .

duhet t'i paguhet nga Qeveria e Shteteve të Bashkuara Qeverisë së Madhërisë së Saj Britanike në këmbim të privilegjeve që u jepen qytetarëve të Shteteve të Bashkuara sipas nenit XVIII të këtij Traktati; dhe se çdo shumë parash që Komisionerët e përmendur mund ta japin këtë do të paguhet nga Qeveria e Shteteve të Bashkuara, në një shumë bruto, brenda dymbëdhjetë muajve pas dhënies së këtij çmimi.

Neni XXIII .

Komisionerët e përmendur në nenin e mëparshëm do të emërohen në mënyrën e mëposhtme - që do të thotë: Një Komisioner do të emërohet nga Presidenti i Shteteve të Bashkuara, një nga Madhëria e saj Britanike dhe një i tretë nga Presidenti i Shteteve të Bashkuara dhe Madhështia e Saj Britanike së bashku; dhe në rast se Komisioneri i tretë nuk do të jetë emëruar kështu brenda një periudhe tre mujore nga data kur ky nen hyn në fuqi, atëherë Komisioneri i tretë do të emërohet nga Përfaqësuesi në Londër i Madhërisë së Tij Perandori i Austrisë dhe Mbreti i Hungaria. Në rast të vdekjes, mungesës ose paaftësisë së ndonjë Komisioneri, ose në rast se ndonjë Komisioner nuk vepron ose pushon së vepruari, vendi vakant do të plotësohet në mënyrën e parashikuar më sipër për të bërë emërimin origjinal.

Komisionerët e quajtur kështu do të takohen në qytetin e Halifax, në[Faqja 419]Provinca e Nova Scotia, në periudhën më të hershme të përshtatshme pasi të jenë emëruar përkatësisht, dhe, përpara se të vazhdojnë me ndonjë biznes, do të bëjnë dhe do të nënshkruajnë një deklaratë solemne që në mënyrë të paanshme dhe të kujdesshme do të shqyrtojnë dhe vendosin çështjet që u janë referuar në mënyrën më të mirë sipas gjykimit të tyre dhe sipas drejtësisë dhe barazisë; dhe një deklaratë e tillë do të shënohet në procesverbalin e procedurave të tyre.

Secila nga Palët e Larta Kontraktuese do të emërojë gjithashtu një person për të marrë pjesë në Komisionin si agjent të tij, për ta përfaqësuar atë përgjithësisht në të gjitha çështjet që lidhen me Komisionin.

Neni XXIV .

Procedurat do të zhvillohen në atë mënyrë që do të përcaktojnë Komisionerët e emëruar sipas neneve XXII dhe XXIII të këtij Traktati. Ata do të jenë të detyruar të marrin një dëshmi të tillë me gojë ose me shkrim siç mund të paraqesë secila Qeveri. Nëse secila Palë ofron dëshmi gojore, Pala tjetër do të ketë të drejtën e marrjes në pyetje të tërthortë, sipas rregullave të tilla që do të përshkruajnë Komisionerët.

Nëse në rastin e paraqitur tek Komisionerët, secila Palë do të ketë specifikuar ose aluduar për ndonjë raport ose dokument në zotërimin e saj ekskluziv, pa aneksuar një kopje, kjo Palë do të jetë e detyruar, nëse Pala tjetër mendon se është e nevojshme të aplikojë për të, të japë ajo Palë me një kopje të saj; dhe secila Palë mund t'i kërkojë palës tjetër, nëpërmjet Komisionerëve, të prodhojë origjinalet ose kopjet e vërtetuara të çdo dokumenti të paraqitur si provë, duke dhënë në çdo rast një njoftim të arsyeshëm siç mund të kërkojnë Komisionerët.

Çështja nga secila palë do të mbyllet brenda një periudhe prej gjashtë muajsh nga data e organizimit të Komisionit dhe komisionerëve do t'u kërkohet të japin vendimin e tyre sa më shpejt që të jetë e mundur pas kësaj. Periudha e sipërpërmendur prej gjashtë muajsh mund të zgjatet për tre muaj në rast të një vendi vakant midis Komisionerëve në rrethanat e parashikuara në nenin XXIII të këtij Traktati.

Neni XXV .

Komisionerët do të mbajnë një regjistër të saktë dhe procesverbal ose shënime të sakta të të gjitha procedurave të tyre, me datat e tyre, dhe mund të emërojnë dhe punësojnë një sekretar dhe çdo oficer ose oficer tjetër të nevojshëm për t'i ndihmuar ata në transaksionin e biznesit që mund t'u vijë përpara. .

Secila nga Palët e Larta Kontraktuese do të paguajë Komisionerin dhe agjentin ose këshilltarin e vet; të gjitha shpenzimet e tjera do të përballohen nga të dy qeveritë në pjesë të barabarta.

Neni XXVI .

Lundrimi i lumit Shën Lorenci, duke u ngjitur dhe zbritur, nga paralelja e dyzet e pestë e gjerësisë gjeografike veriore, ku ai pushon së formuari kufirin midis dy vendeve, nga, në dhe në det, do të mbetet përgjithmonë i lirë dhe i hapur. për qëllime të tregtisë për qytetarët e Shteteve të Bashkuara, subjekt i çdo ligji dhe rregulloreje të Britanisë së Madhe, ose të Dominionit të Kanadasë, që nuk është në kundërshtim me këtë privilegj të lundrimit falas.

Lundrimi i lumenjve Yukon, Porcupine dhe Stikine, duke u ngjitur dhe duke zbritur, nga, në dhe në det, do të mbetet përgjithmonë i lirë dhe i hapur për qëllime tregtare për subjektet e Her Britannic[Faqja 420]Madhëria dhe për qytetarët e Shteteve të Bashkuara, që i nënshtrohen çdo ligji dhe rregulloreje të secilit shtet brenda territorit të tij, që nuk është në kundërshtim me këtë privilegj të lundrimit falas.

Neni XXVII .

Qeveria e Madhërisë së Saj Britanike angazhohet t'i nxisë Qeverinë e Dominimit të Kanadasë që t'u sigurojë qytetarëve të Shteteve të Bashkuara përdorimin e Welland, St. Lawrence dhe kanaleve të tjera në Dominion në kushtet e barazisë me banorët e sundimi; dhe Qeveria e Shteteve të Bashkuara angazhohet që subjektet e Madhërisë së Saj Britanike të gëzojnë përdorimin e Kanalit St. Clair Flats në kushtet e barazisë me banorët e Shteteve të Bashkuara; dhe më tej angazhohet për t'i nxitur qeveritë e shteteve që t'u sigurojnë subjekteve të Madhërisë së Saj Britanike përdorimin e disa kanaleve shtetërore që lidhen me lundrimin e liqeneve ose lumenjve të përshkuar ose të afërt me vijën kufitare midis zotërimeve të Kontraktuesit të Lartë. Partitë, në kushtet e barazisë me banorët e Shteteve të Bashkuara.

Neni XXVIII .

Lundrimi i Liqenit të Miçiganit do të jetë gjithashtu, për periudhën e viteve të përmendura në nenin XXXIII të këtij Traktati, i lirë dhe i hapur për qëllime tregtare për subjektet e Madhërisë së Saj Britanike, duke iu nënshtruar çdo ligji dhe rregulloreje të Shteteve të Bashkuara ose të shtetet që kufizohen me to nuk janë në kundërshtim me këtë privilegj të lundrimit të lirë.

Neni XXIX .

Është rënë dakord që, për periudhën e viteve të përmendura në nenin XXXIII të këtij Traktati, mallrat, mallrat ose mallrat që mbërrijnë në portet e Nju Jorkut, Bostonit dhe Portlandit, dhe çdo port tjetër në Shtetet e Bashkuara që kanë qenë ose mund të herë pas here të caktohen posaçërisht nga Presidenti i Shteteve të Bashkuara dhe të destinuara për zotërimet e Madhërisë së Saj Britanike në Amerikën e Veriut, mund të futen në doganën e duhur dhe të përcillen në tranzit, pa pagesën e detyrimeve, përmes territorit të Shtetet e Bashkuara, sipas rregullave, rregulloreve dhe kushteve të tilla për mbrojtjen e të ardhurave, siç mund të përcaktojë herë pas here Qeveria e Shteteve të Bashkuara; dhe, sipas rregullave, rregulloreve dhe kushteve të ngjashme, mallrat, mallrat ose mallrat mund të transportohen në tranzit, pa pagesën e detyrimeve,

Më tej është rënë dakord që, për të njëjtën periudhë, mallrat, mallrat ose mallrat që mbërrijnë në cilindo nga portet e zotërimeve të Madhërisë së Saj Britanike në Amerikën e Veriut dhe të destinuara për në Shtetet e Bashkuara mund të futen në doganën e duhur dhe të transportohen në tranzit. , pa pagesën e detyrimeve, nëpërmjet posedimeve të përmendura, sipas rregullave dhe rregulloreve të tilla dhe kushteve për mbrojtjen e të ardhurave, siç mund të përcaktojnë herë pas here qeveritë e zotërimeve në fjalë; dhe, sipas rregullave, rregulloreve dhe kushteve të ngjashme, mallrat, mallrat ose mallrat mund të transportohen në tranzit, pa paguar detyrime, nga Shtetet e Bashkuara përmes Zotërimeve të përmendura në vende të tjera në Shtetet e Bashkuara, ose për eksport nga portet në Posedimet e përmendura.

[Faqja 421]
Neni XXX .

Është rënë dakord që, për periudhën e viteve të përmendura në nenin XXXIII të këtij Traktati, subjektet e Madhërisë së Saj Britanike mund të transportojnë në anije britanike, pa pagesë detyrimi, mallra, mallra ose mallra nga një port ose vend brenda territorit të Shtetet e Bashkuara mbi Shën Lorencin, Liqenet e Mëdha dhe lumenjtë që lidhin të njëjtat, me një port ose vend tjetër brenda territorit të Shteteve të Bashkuara siç u tha më sipër: Me kusht që një pjesë e këtij transporti të bëhet përmes Dominimit të Kanadasë nga transport tokësor dhe në obligacione, sipas rregullave dhe rregulloreve të tilla që mund të bien dakord ndërmjet Qeverisë së Madhërisë së Saj Britanike dhe Qeverisë së Shteteve të Bashkuara.

Qytetarët e Shteteve të Bashkuara mund të transportojnë në një periudhë të ngjashme anijet e Shteteve të Bashkuara, pa paguar detyrime, mallra, mallra ose mallra nga një port ose vend brenda zotërimeve të Madhërisë së Saj Britanike në Amerikën e Veriut, në një port ose vend tjetër brenda në fjalë. zotërimet: Me kusht që një pjesë e një transporti të tillë të bëhet përmes territorit të Shteteve të Bashkuara me transport tokësor dhe në obligacione, sipas rregullave dhe rregulloreve që mund të bien dakord ndërmjet Qeverisë së Shteteve të Bashkuara dhe Qeverisë së Britanisë së saj Madhëria.

Qeveria e Shteteve të Bashkuara angazhohet më tej të mos vendosë asnjë taksë eksporti për mallrat, mallrat ose mallrat e transportuara sipas këtij neni përmes territorit të Shteteve të Bashkuara; dhe Qeveria e Madhërisë së Saj angazhohet të nxisë Parlamentin e Dominionit të Kanadasë dhe Legjislativët e kolonive të tjera që të mos vendosin asnjë detyrim eksporti për mallrat, mallrat ose mallrat e bartura sipas këtij neni; dhe Qeveria e Shteteve të Bashkuara, në rast se detyrimet e tilla të eksportit vendosen nga Dominimi i Kanadasë, mund të pezullojë, gjatë periudhës që vendosen këto detyrime, të drejtën e mbajtjes të dhënë sipas këtij neni në favor të subjekteve të Madhërisë së Saj Britanike. .

Qeveria e Shteteve të Bashkuara mund të pezullojë të drejtën e transportit të dhënë në favor të subjekteve të Madhërisë së Saj Britanike sipas këtij neni, në rast se Dominimi i Kanadasë duhet në çdo kohë t'i privojë qytetarët e Shteteve të Bashkuara nga përdorimi i kanaleve në Dominimi i përmendur në kushtet e barazisë me banorët e Dominionit, siç parashikohet në nenin XXVII.

Neni XXXI .

Qeveria e Madhërisë së Saj Britanike angazhohet më tej t'i kërkojë Parlamentit të Dominionit të Kanadasë dhe Legjislativit të Nju Brunswick-ut, që asnjë taksë eksporti, apo taksë tjetër, nuk do të vendoset për lëndën drusore ose lëndë druri të çfarëdo lloji të prerë në atë pjesë të Territori amerikan në shtetin e Maine ujitet nga lumi St. John dhe degët e tij, dhe lundroi poshtë atij lumi në det, kur i njëjti dërgohet në Shtetet e Bashkuara nga Provinca e Nju Brunswick. Dhe, në rast se ndonjë eksport i tillë ose detyrim tjetër vazhdon të vendoset pas skadimit të një viti nga data e shkëmbimit të ratifikimeve të këtij Traktati, është rënë dakord që Qeveria e Shteteve të Bashkuara të mund të pezullojë të drejtën e bartjes më parë. dhënë sipas nenit XXX të këtij Traktati për një periudhë të tillë që mund të vendoset një taksë tjetër eksporti ose tjetër.

Neni XXXII .

Më tej është rënë dakord që dispozitat dhe përcaktimet e neneve XVIII deri në XXV të këtij Traktati, përfshirë këtu, do të shtrihen në Koloninë e[Faqja 422]Newfoundland, për aq sa ato janë të zbatueshme. Por nëse Parlamenti Perandorak, Legjislativi i Newfoundland-it ose Kongresi i Shteteve të Bashkuara nuk do të përqafojnë Koloninë e Njufoundland-it në ligjet e tyre të miratuara për zbatimin e neneve të mësipërme, atëherë ky nen nuk do të ketë efekt; por mospërcaktimi i dispozitave me ligj për t'i dhënë efekt, nga asnjë prej organeve legjislative të lartpërmendura, nuk cenon në asnjë mënyrë asnjë nen tjetër të këtij Traktati.

Neni XXXIII .

Nenet e mësipërm XVIII deri në XV, duke përfshirë, dhe neni XXX i këtij Traktati, do të hyjnë në fuqi sapo ligjet e kërkuara për t'i vënë ato në veprim do të jenë miratuar nga Parlamenti Perandorak i Britanisë së Madhe, nga Parlamenti i Kanadasë dhe nga Legjislativi i Ishullit të Princ Eduardit nga njëra anë dhe nga Kongresi i Shteteve të Bashkuara nga ana tjetër. Pasi është dhënë një pëlqim i tillë, nenet e përmendura do të mbeten në fuqi për periudhën dhjetëvjeçare nga data në të cilën ato mund të hyjnë në veprim; dhe më tej deri në skadimin e dy viteve pasi secila nga Palët e Larta Kontraktuese do t'i ketë njoftuar tjetrës dëshirën e saj për të përfunduar të njëjtën gjë; secila nga Palët e Larta Kontraktuese ka lirinë t'i japë një njoftim të tillë tjetrit në fund të periudhës së përmendur prej dhjetë vjetësh ose në çdo kohë më pas.

Neni XXXIV .

Ndërsa ishte përcaktuar nga neni I i Traktatit të lidhur në Uashington më 2 qershor 1846, midis Shteteve të Bashkuara dhe Madhërisë së Saj Britanike, se vija e kufirit midis territoreve të Shteteve të Bashkuara dhe atyre të Madhërisë së Saj Britanike, nga pika në paralelen e dyzet e nëntë të gjerësisë gjeografike veriore deri në të cilën ishte konstatuar tashmë, duhet të vazhdojë në perëndim përgjatë paraleles së lartpërmendur të gjerësisë gjeografike veriore "deri në mes të kanalit që ndan kontinentin nga ishulli i Vankuverit, dhe prej andej në jug përmes në mes të kanalit të përmendur dhe të ngushticës së Fukës, deri në Oqeanin Paqësor; dhe ndërsa Komisionerët e emëruar nga dy Palët e Larta Kontraktuese për të përcaktuar atë pjesë të kufirit që kalon nga jugu përmes mesit të kanalit të lartpërmendur, nuk ishin në gjendje të bien dakord për të njëjtën gjë; dhe ndërsa Qeveria e Madhërisë së Saj Britanike pretendon se një vijë kufitare e tillë, sipas kushteve të Traktatit të përmendur më sipër, duhet të kalojë nëpër ngushticat e Rosarios, dhe qeveria e Shteteve të Bashkuara pretendon se ajo duhet të kalohet përmes Kanalit de Haro , është rënë dakord që pretendimet përkatëse të Qeverisë së Shteteve të Bashkuara dhe të Qeverisë së Madhërisë së Saj Britanike do t'i nënshtrohen arbitrazhit dhe vendimit të Madhërisë së Tij Perandorit të Gjermanisë, i cili, duke pasur parasysh nenin e sipërpërmendur të Traktati në fjalë do të vendosë për këtë përfundimisht dhe pa apelim se cili nga këto pretendime është më në përputhje me interpretimin e vërtetë të Traktatit të 15 qershorit 1846.

Neni XXXV .

Çmimi i Madhërisë së Tij Perandorit të Gjermanisë do të konsiderohet absolutisht përfundimtar dhe përfundimtar; dhe efekti i plotë do t'i jepet një vendimi të tillë pa asnjë kundërshtim, evazion ose vonesë. Vendimi i tillë do të jepet me shkrim dhe me datë; do të jetë në çfarëdo forme që Madhëria e Tij mund të zgjedhë të adoptojë; do t'i dorëzohet[Faqja 423]Përfaqësuesit ose agjentët e tjerë publikë të Shteteve të Bashkuara dhe Britanisë së Madhe, përkatësisht, të cilët mund të jenë aktualisht në Berlin dhe do të konsiderohen si operativë që nga dita e dorëzimit të tyre.

Neni XXXVI .

Rasti i shkruar ose i shtypur i secilës prej dy Palëve, i shoqëruar nga provat e ofruara në mbështetje të të njëjtës, do t'i paraqitet Madhërisë së Tij Perandorit të Gjermanisë brenda gjashtë muajve nga data e shkëmbimit të ratifikimeve të këtij Traktati, dhe një kopje e këtij rasti dhe provash do t'i komunikohet nga secila palë palës tjetër, nëpërmjet Përfaqësuesve të tyre përkatës në Berlin,

Palët e Larta Kontraktuese mund të përfshijnë në provat që do të merren parasysh nga arbitri dokumente të tilla, korrespondencë zyrtare dhe deklarata të tjera zyrtare ose publike që kanë të bëjnë me temën e referencës, siç mund t'i konsiderojnë të nevojshme për mbështetjen e rasteve të tyre përkatëse.

Pasi çështja e shkruar ose e shtypur t'i jetë komunikuar nga secila Palë tjetrës, secila Palë do të ketë kompetencën të hartojë dhe të paraqesë para Arbitrit një deklaratë të dytë dhe përfundimtare, nëse mendon të arsyeshme për ta bërë këtë, në përgjigje të çështjes. e Palës tjetër të komunikuar në këtë mënyrë, e cila deklaratë përfundimtare do t'i paraqitet arbitrit, dhe gjithashtu do t'i komunikohet reciprokisht në të njëjtën mënyrë siç u përmend më lart, nga secila Palë tek tjetra, brenda gjashtë muajve nga data e paraqitjes së deklaratës së parë të çështja para arbitrit.

Neni XXXVII .

Nëse, në rastin e paraqitur te Arbitri, secila Palë do të specifikojë ose aludojë në ndonjë raport ose dokument në posedimin e saj ekskluziv pa aneksuar një kopje, kjo Palë do të jetë e detyruar, nëse Pala tjetër mendon se është e nevojshme të aplikojë për të, të japë ajo Palë me një kopje të saj dhe secila Palë mund t'i kërkojë palës tjetër, nëpërmjet arbitrit, të prodhojë origjinalet ose kopjet e vërtetuara të çdo dokumenti të paraqitur si provë, duke dhënë në çdo çast një njoftim të arsyeshëm siç mund të kërkojë arbitri. Dhe nëse arbitri duhet të dëshirojë sqarime ose prova të mëtejshme në lidhje me ndonjë pikë që përmbahet në deklaratat e parashtruara para tij, ai do të jetë i lirë ta kërkojë atë nga secila Palë dhe do të jetë i lirë të dëgjojë një avokat ose agjent për secilën palë , në lidhje me çdo çështje, dhe në atë kohë, dhe në atë mënyrë që ai mund ta mendojë të arsyeshme.

Neni XXXVIII .

Përfaqësuesit ose agjentët e tjerë publikë të Shteteve të Bashkuara dhe të Britanisë së Madhe në Berlin respektivisht do të konsiderohen si agjentë të qeverive të tyre përkatëse për të kryer çështjet e tyre përpara Arbitrit, të cilit do t'i kërkohet të adresojë të gjitha komunikimet e tij dhe të japë të gjitha njoftimet e tij Përfaqësuesve të tillë ose agjentëve të tjerë publikë, të cilët do të përfaqësojnë qeveritë e tyre përkatëse, në përgjithësi, në të gjitha çështjet që lidhen me arbitrazhin.

Neni XXXIX .

Arbitri do të jetë kompetent të vazhdojë në arbitrazhin e përmendur, dhe të gjitha çështjet që lidhen me të, kur dhe kur e sheh të arsyeshme, ose[Faqja 424]personalisht, ose nga një person ose persona të emëruar nga Mm për këtë qëllim, qoftë në prani ose mungesë të njërit ose të dy agjentëve, qoftë me gojë ose me shkrim ose me diskutime ose ndryshe.

Neni XL.

Arbitri, nëse e gjykon të arsyeshme, mund të caktojë një sekretar ose nëpunës, për qëllimet e arbitrazhit të propozuar, me atë shkallë shpërblimi që ai mendon se është e duhur. Kjo dhe të gjitha shpenzimet e tjera të arbitrazhit të përmendur dhe të lidhura me të, do të parashikohen siç përcaktohet më poshtë.

Neni XLI.

Arbitrit do t'i kërkohet të dorëzojë, së bashku me vendimin e tij, një llogari të të gjitha kostove dhe shpenzimeve që mund t'i jenë ngarkuar në lidhje me këtë çështje, të cilat do të paguhen menjëherë nga të dy qeveritë në pjesë të barabarta.

Neni XLII.

Arbitrit do t'i kërkohet të japë vendimin e tij me shkrim sa më shpejt që të jetë e mundur, pasi të jetë paraqitur e gjithë çështja nga secila palë para tij dhe t'i dorëzojë një kopje të tij secilit prej agjentëve të përmendur.

Neni XLIII .

Ky Traktat do të ratifikohet siç duhet nga Presidenti i Shteteve të Bashkuara të Amerikës, nga dhe me këshillën dhe pëlqimin e Senatit të tij, dhe nga Madhëria e saj Britanike, dhe ratifikimet do të shkëmbehen ose në Uashington ose në Londër brenda gjashtë muajve. nga data e këtij ligji, ose më herët nëse është e mundur.

Me besimin që ne, Fuqiplotët përkatës, kemi nënshkruar këtë Traktat dhe kemi vendosur vulat tona.

Bërë në dy kopje në Uashington , ditën e tetë të majit, në vitin e Zotit tonë një mijë e tetëqind e shtatëdhjetë e një .

[ l. s .]
PESHK HAMILTON.

[ l. s .]
ROBERT C. SCHENCK.

[ l. s .]
SAMUEL NELSON.

[ ls ]
EBENEZER ROCKWOOD HOAR.

[ l. s .]
GEO. H. WILLIAMS.

[ l. s .]
De GREY & RIPON.

[ l. s .]
STAFFORD H. NORTHCOTE.

[ l. s .]
EDWARD THORNTON.

[ l. s .]
JOHN A. MACDONALD.

[ l. s .]
MOUNT AGUE BERNARD.


Burimi: Departamenti i Shtetit Amerikan

[Albo]

Videoja e vizites se presidentit Trump me Mbretereshen e Britanise se Madhe per te cilen behet fjale me lart:

[Albo]

Dr. Halper ben nje interviste...

[Albo]

[Albo]

Një plan ekziston dhe Trump është pjesë e këtij plani.

[Albo]

A u rekrutua Donald Trump nga ushtria amerikane për të bërë një puç pushtetarëve të shitur e të korruptuar në Amerikë?

[Albo]

Intervista e fundit